اثر محافظهکاری مشروط و غیر مشروط حسابداری بر هزینه حقوق مالکانه

یکی از روشهای جلوگیری از تقلبات مدیریت و افزایش کیفیت اطلاعات مالی، رعایت خصوصیات کیفیاطلاعات مالی، ازجمله خصوصیت محافظه کاری می باشد. اتخاذ رویکرد محافظه کارانه از یک سو با افزایشکیفیت اطلاعات مالی، ریسک اطلاعاتی و در پی آن هزینه سرمایه سهام واحد تجاری را کاهش می دهد، ولیاز سوی دیگر با ارائه تصویری نامناسب از وضعیت واحد تجاری، ریسک عدم برگشت اصل و سود سرمایه ودر نتیجه هزینه سرمایه سهام واحد تجاری را افزایش میدهد. در پاسخ به این سوال که محافظهکاری در نهایتمنجر به افزایش هزینه سرمایه میشود یا کاهش آن و یا تاثیری بر آن ندارد، در این پژوهش اثر انواعمحافظه کاری )مشروط و نامشروط( بر روی هزینه سرمایه بررسی شده است. برای این منظور از اطلاعاتشرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 2831 لغایت 2831 استفاده شده است.جهت ارزیابی ارتباط بین محافظه کاری مشروط و غیر مشروط با هزینه سرمایه، به ترتیب از مدل باسو ) basu, 1997 ( و معیار نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بیور و رایان ) beaver and ryan, 2005 ( استفاده شدهاست. نتایج این تحقیق نشان داد که ارتباط بین محافظه کاری مشروط و هزینه سرمایه شرکت، معکوس ومعنادار است. به عبارت دیگر، در صورتی که اخبار و علائم بد بیشتر و به موقع تر از اخبار خوب در سودحسابداری منعکس شوند، هزینه سرمایه شرکت افزایش پیدا می کند، اما هیچ ارتباط مشخص و معناداری بینمحافظه کاری غیر مشروط و هزینه سرمایه شرکت مشاهده نشد.